غزلی درباره روز معلم از آقای محمدرضا عزیزیه دانشجومعلم پردیس شهید چمران

* غزل سروده دلم از طنین آب و گلم... *

 

رهنمای جهان

 

مرا ز خلعت عشقت، معلمی دادند
برای عاقبتم عیش بندگی دادند

 

سلام ما به شما ای مطهری جهان
که از نوای نی ات شوق زندگی دادند

 

برای چشم جهان از معلمی گفتی
چرا که از گل علمت، به زندگی دادند

 

ببین که روز معلم به نام تو شده است
به ما ادامهٔ بارت به جملگی دادند

 

بلندقامت دوران فقط معلم بود
چرا که با تو منش را فتادگی دادند

 

به راه بادیه رفتن به از نشستن بس
دمی که رهنمای جهان را، معلمی دادند

 

بلندصدای معلم، بلند اقبالش
ز شاد باش وجودش ارزندگی دارند

 

به مکتب علوی، ما معلم عشقیم
جهان ز جان معلم دلدادگی دارند

 

کسان که پیلهٔ عشقش به جان می‌دوزند
به صبح سرخ قیامت آزادگی دارند

 

علی امام من است و منم غلام علی
معلمی که دمش را ز بندگی دارند

غزل سرا: آقای محمدرضا عزیزیه دانشجومعلم رشته الهیات پردیس شهید چمران

 

با یاد معلم شهید استاد مطهری...

هفتهٔ معلم بر شما دانشجومعلمان فخیم مبارکباد